Wat is fietshouding?

Fietsen neemt wereldwijd nog altijd in populariteit toe. Fantastisch nieuws. Wat is er mooier dan fietsen, gezond, lekker buiten, goed voor milieu er zijn weinig nadelen. Een element wat opvalt is dat sinds mensen meer fietsen is dat er meer en meer soorten, meer types, mensen, op verschillende fietsen.

Ondanks alle fietsen en alle diverse mensen is fietshouding wel universeel belangrijk. Een fiets uit het rek pakken, kijken naar kleur of uitstraling en dan wegfietsen is een slecht plan. Mensen die niet goed op de fiets zitten lopen risico’s. Afhankelijk van het gebruik van de fiets. Voor sport en (semi) professionele sporters kan een verkeerde houding tot prestatieverlies leiden. Ook tot blessures of meer kans op valpartijen overigens. Maar voor de ”gewone” fietser (dat zijn de meesten) is een verkeerde fietshouding belangrijk tot risicovol mits niet correct. Een voorbeeld – een stadfietser met een elektrische fiets met het zadel te hoog en bovendien te ver naar voren, loopt het risico om bij het nemen van een bocht onderuit te glijden. We komen later uitgebreid op de oorzaken terug, maar alvast kort – de hoogte en vooruit stand van het zadel maakt dat de controle over het achterwiel minder is, waardoor die weg kan glijden.

Met fietshouding wordt in deze blog maar ook in alle andere artikelen in eerste instantie gerefereerd aan het samenstel van afstellingen van de fiets. In hoofdzaak zijn dat, zadelhoogte, zadel vooruit/achteruitstand, afstand tot stuur (stuurpen lengte) en stuurhoogte. Dit zijn slecht de eerste, maar wel belangrijkste, bouwstenen. Er zijn veel meer zaken relevant om prettig, professioneel en veilig te fietsen. Maar als bijvoorbeeld de zadelhoogte te ver afwijkt van de optimale range, dan is de rest niet/ veel minder relevant.

Een optimale fietshouding, de afstellingen, zijn niet het doel. Het doel is andersom. De afstellingen moeten de kracht/ mogelijkheden van het lichaam zo goed mogelijk faciliteren. Waar zit de kracht. Uiteraard begint het met de bovenkant van de bovenbenen. De duw beweging naar beneden is de essentie. Die moet dus optimaal zijn. Wellicht heeft u zich wel eens verwonderd waarom een ligfiets zo hard gaat? Wat is uw idee? Uiteraard helpt de verminderde lucht weerstand. Als u rechtop op de fiets zit dan werkt de romp van uw lichaam als een enorm zeil dat wind vangt, die uw inspanning vergroot. Op een ligfiets is dat veel minder. Maar belangrijker is dat op een ligfiets vooruit trapt. En niet naar beneden. Nu zult u zeggen, maar dat veel verschil? Of de benen naar beneden of vooruitgaan de tegendruk van de pedalen is even groot. Klopt! Maar wat hier gebeurt, op de ligfiets, en dat is iets dat moet worden meegenomen voor iedere overige fiets, is dat door de houding op de ligfiets de kracht voor een belangrijk deel ook uit de rug en buik komt. Doordat de rug, buik, heupen “meedoen”, al is het maar om stevigheid te geven aan de benen, maakt dat de benen minder inspanning hoeven te leveren. Ex-beroepsrenner Erik Breuking zei (in een tijd dat de fietshouding nog anders was voor profsport, daar wordt later uitgebreid op terug gekomen) dat de rug altijd strak aangespannen op de achterkant van het zadel moet zijn. Net als dat u zittend op de grond een zware doos wilt wegduwen met de benen, dat veel makkelijker gaat als u met uw rug tegen de muur zit.

Het zijn derhalve deze zaken die groot verschil kunnen maken. U kunt niet genoeg tijd besteden aan het goed afstellen van uw fiets om uw prestaties te verbeteren of risico’s te vermijden. In de overige artikelen zullen wij op onderdelen uitgebreid terugkomen.

Geschreven door Marco Meuleman

Sint Maarten https://www.trisportsxm.com/the-boardwalk-triathlon-139.html